Het zit er weer bijna op

De laatste twee weken in Laguna de Apoyo zijn echt om gevolgen! Ik heb helaas de eerste drukken van de t-shirts niet meer kunnen meemaken, maar uiteraard krijg ik er wel een toegestuurd. Omdat ik afgelopen week geen mogelijkheden heb gehad om een verslagje te plaatsten, zal ik de afgelopen twee weekjes even samenvatten.

Vorig weekend hebben we doorgebracht in San Juan del Sur, aan de pacifische kust. We vertrokken pas op zaterdag, omdat we vrijdag gewoon werk hadden. We namen de bus van half 7 's morgens. Althans, dat was de bedoeling.. Wij waren uiteraard netjes op tijd - hoewel ik me wel weer een klein beetje had verslapen (hehe) - maar de bus besloot 15 minuten eerder te vertrekken dan het gebruikelijke half uur na tijd. Omdat er beneden bij het laguna nauwelijks tot niet taxi's rijden, moesten we via een 'shortcut' helemaal naar boven lopen met onze tassen. Boven vonden we gelukkig snel een taxi, die ons bij de snelweg afzette. De bus naar Granada volgde ook vrijwel meteen.

In San Juan aangekomen, zochten we het hotel, waar Charlotte en Aniek al waren. Zij stonden net op het punt met de schuttelbus naar het strand te gaan. Wij namen een bus later. Wij kwamen echter op een ander strand terecht. Natuurlijk hebben we ons wel prima vermaakt met z'n drieen (Joer, Wendy en ik). 's Avonds gingen we met z'n allen uit eten: pizzaa! Na het eten haalden we nog snel een ijsje en toen was het tijd om het nachtleven in San Juan maar eenst te gaan verkennen. De volgende morgen hadden we een pannenkoekenontbijt in het hostel en daarna vertrok Wendy al snel voor haar surflessen. Met z'n vieren hebben we op een terrasje bij het strand wat gedronken en nog wat winkeltjes bekeken.

We hebben een leuke middag gehad en rond vier uur kwam Wendy weer aan. We zochten snel een taxi om ons voor 5 uur in Rivas te krijgen - want dan zou de laatste bus naar Granada vertrekken. In Rivas aangekomen bleek echter dat er helemaal geen bussen meer reden. De taxichauffeur bood aan ons helemaal naar Granada te brengen voor 45 dollar voor ons allemaal. We besloten dat maar te doen - veel keus hadden we namelijk niet en het was nog een flinke rit. Het was een gezellig ritje met een muziekje op, en we waren drie keer zo snel als wanneer we de bus hadden genomen. In Granada zochten we nog even Ana op en daarna namen we een taxi naar Laguna de Apoyo.

Afgelopen week in Apoyo was een enorm warme week. Het regenseizoen zit er aan te komen, wat betekend dat het alleen maar warmer gaat worden. Gelukkig kon ik me lekker bezig houden met alle ontwerpen en tekeningen die gemaakt moesten worden. Afgelopen donderdag hebben alvast een kijkje genomen in een textieldrukkertje in Managua. Daarna bezochten we het winkelcentrum nog, waar we Charlotte ineens tegen het lijf liepen - enorm toeval - en we hebben nog even in Managua gekeken.

Op de terugweg naar Apoyo was het al donker - we hadden een lang dagje achter de rug. Halverwege de beklimming van de kraterrand, bleek echter op eens de bezine op te zijn. Het is hier namelijk heel normaal als de metertjes en richtingaanwijzers het niet doen. Met het allerlaatste restje probeerden we het benzinestation in Masaya nog te bereiken. We kwamen een heel eind, want de helft van de weg was terug naar beneden. We kwamen stil te staan op de snelweg en Jeffrey parkeerde de auto aan de rand van de weg. Jeffrey nam een taxi naar het tankstation om benzine te halen en wij werden achtergelaten om de auto te bemannen. Na een klein half uurtje kwam Jeffrey terug met bezine en we vervolgden onze weg naar het tankstation om bij te tanken.

Nadat we weer helemaal vol zaten, konden we eindelijk richting Apoyo. Op de hoek werden we echter aan de kant van de weg gezet door de politie. Ze hadden de auto zien staan en we hadden niet de veiligheidsdriehoek buiten gezet. Jeffrey is echter getalenteerd in het maken van vriendjes met politiemannetjes. Jeffrey had een dealtje gesloten met de politie: als wij een vaatje diesel zouden halen bij het tankstation - want zij zaten ook zonder benzine -, konden we vrij uit als het ware. De politiemannen waren uiteraard heel dankbaar - we hadden hun toch maar even uit de brand geholpen. Na al deze avonturen zijn we uiteindelijk toch nog veilig en wel aangekomen in Apoyo.

Zaterdag hebben we afscheid genomen van iedereen in Apoyo en vertrokken we met Wendy naar Granada - en onze gigantische koffers in de taxi. Charlotte vonden we snel - want zij kwam ook een weekendje terug in Granada - en we gingen bij Ana op visite. ´s Avonds zijn we gezellig uit eten geweest en daarna naar Kelly´s Bar, waar we ook Luis tegenkwamen. Kortom: een legendarische avond. Vandaag doen we het lekker rustig aan en morgen vertrekken we naar Managua, waar we koninginnedag gaan vieren op de ambasade. En dan zit het er al weer bijna op! Nog even lekker genieten van onze laatste daagjes.