La boda en Costa Rica

Na het gefeest en het regelen van de ticabus-tickets keerden we weer terug naar la Laguna. Met weer een aantal nieuwe mensen erbij om Spaans te leren, hebben we best een gezellige groep in het biologisch centrum. Ook het werk dat ik nu mag doen is superleuk en een echte uitdaging. Jeffrey heeft me namelijk de opdracht gegeven om een t-shirtprint te ontwerpen. Enorm leuk, maar vooral ook een uitdaging omdat het ontwerp aan alle wensen van Jeffrey moet voldoen. Dat houdt in: de zes vissoorten uit la laguna, maar wel simpel weergegeven - want het is voor op een t-shirt - en biologisch correct. Ik ben dus druk in de weer geweest en Jeffrey was zeer tevreden over het resultaat. Hij heeft zelfs een zwarte fijnlijner voor me gekocht in Masaya om het af te maken.

Omdat het t-shirt zo'n succes was, heb ik er nog een opdracht bijgekregen: ik mag nu biologische tekeningen maken van verschillende flora en fauna in la Laguna de Apoyo, die Jeffrey zal gaan uitgeven in een boek. Voor mij dus nog genoeg te doen de laatste weekjes! Uiteraard krijg ik ook van beide een exemplaar. Naast mijn artistieke opdrachten hebben we ons ook bezig gehouden de plantjes en het compost en het invoeren van de data van onze gevangen motjes. Naast ons werk hebben we ook een aantal leuke avonden gehad: gezellig met z'n allen kletsen onder de sterren, een verkoelende duik nemen of een filpje kijken op de laptop.

Deze week was echter maar een kort werkweekje, want donderdagavond vertrokken we al naar Granada, waarvandaan de ticabus zou vertrekken. We sliepen weer een nachtje bij Anna en om half 6 schrok ik wakker - bijna verslapen omdat de wekker niet was afgegaan. Rond die tijd stonden Joery en Charlotte al klaar - Charlotte zou namelijk ook meegaan. We waren de vorige avond echter iets te enrhousiast geweest met de plannen, want Charlotte had eigenlijk nog gewoon school op vrijdag en verder was niemand op de hoogte van haar impulsieve tripje naar Costa Rica. Dat plan kon dus helaas niet doorgaan - wij teleurgesteld omdat ook de receptie niet meer door kon gaan voor ons vanwege plektekort.

Na de enorm lange busreis - 9 uur lang onderweg - vonden we vrij gemakkelijk ons hostel. Na geïnstalleerd en gedouched te hebben - een warme douche!! - was het even internettijd. Tot m'n verbazing had ik een mail van Yessenia. We konden toch op de receptie komen! We waren superblij, maar tegelijertijd angstig dat we net als bij de babyshower er een beetje als buitenstaanden zouden tussenzitten. Dat was gelukkig helemaal niet het geval!

De bruiloft begon om half 9 in de kerk in San Pedro (een wijk van San José) waar we een bus naartoe namen - helemaal in het net uiteraard in de kleren die we het weekend tevoren in Granada hadden gekocht voor de gelegenheid. Bij de kerk liepen we al gauw Laura, de frontdesk-vrouw van de CRLA, tegen het lijf. We praatten wat en na enkele minuten zochten we binnen een plaatsje op. Daar kwam Esteban - nu de echtgenoot van Yessenia - vrijwel meteen naar ons toe. Esteban is een superleuke, enthousiaste, vriendelijke man, die samen met Yessenia een leuk stel vormt. Het duurde nog geruime tijd voordat de dienst begon. De dienst zelf was een beetje langdradig, maar het heel leuk om te zien en Yessenia was supermooi in haar trouwjurk. Na de dienst kon iedereen het bruidspaar feliciteren.

Daarna moesten we de bus nemen naar Parque del Este, waar de receptie - oftewel het feest - volgde. Laura kwam echter naar ons toe met het voorstel om ons mee te nemen in haar auto - harstikke lief. Daar aangekomen moesten we 700 colones entree betalen en werden onze namen op de lijst doorgesteept. We kregen een plekje en praatten wat met elkaar. Al gauw kwam ook het bruidspaar aan. Ze openden met een eerste dans en als snel gingen veel mensen uit hun dak in het zaaltje. Vooral de enthousiaste, rithmysche oma was heel leuk om te zien. Daarna deden we met z'n allen lunch en werd er nog wat gedanst en gekletst.

Toen was het tijd voor een fotosessie en de bloemen werden gegooid (ik heb ze niet gevangen). Terwijl het feesten gewoon doorging, begon het keihard te regenen! - in Costa Rica is heeft regenseizoen namelijk al langzaam z'n intrede gedaan. Gelukkig zaten we gezellig binnen met z'n allen. De taart werd aangesneden en daarna werd het toch echt tijd om afscheid te nemen van Yessenia. We werden in de auto naar het busstation gebracht en vandaar konden we gemakkelijk onze weg naar het hotel vinden. Het was een superleuke en gezellige dag en ik vond het leuk om Yessenia nog één keer te zien. We hebben het enorm naar ons zin gehad!

Vandaag hebben we rustig aangedaan. Om 8 kregen we een pannenkoekenontbijt en koffie. Na het middagmaal en na boodschappen gedaan te hebben, gingen we nog lekker de stad in. Uiteraard kon een choco cono van de Mac daar niet ontbreken. Vanavond zijn we naar de bios geweest (American Pie) en hebben we een heerlijke champignon-groentesoep bereid. Morgenochtend kunnen we ook nog even rustig aandoen en rond 12 uur vertrekken we alweer met de ticabus naar Nicaragua en daan zit ons weekendje er al weer op! Op naar onze laatste twee weekjee in Laguna de Apoyo!